Grupa prawdziwych Słowian

Pawel

Administrator

Dołączył: 2020-09-03

Liczba postów: 27

Konik polski

Polski konik to silny, wytrzymały koń. Te konie są bezproblemowe i mogą być przez cały rok wypasane bez stajni. Wyróżniają się wysoką płodnością, doskonałym zdrowiem i długowiecznością. Te konie są posłuszne, mają charakter dobroduszny, są łatwe w ujeżdżaniu. Często konik polski jest kupowany jako kucyk dla dzieci. Dziś konik polski jest idealnym koniem hobbystycznym, świetnie jeździ pod siodłem, nadając się nawet do skoków przez przeszkody. Koniki są ekonomiczne pod względem utrzymania i bardzo popularne w Europie. Ruch konika jest szybki we wszystkich trzech chodach, dobrze skacze i galopuje.

Koniki polskie żywią się zbożami, wszelkiego rodzaju ziołami, małymi gałązkami i pędami. Zimą odgarniają śnieg w poszukiwaniu trawy, mchu, mogą ogryzać kory drzew. Od mrozów i wiatrów ukrywają się w krzakach, a przy słonecznej pogodzie wychodzą na otwarte tereny, aby się ogrzać. Koniki polskie utrzymywane przez człowieka, żywi się tak jak każdego konia:
- konik powinien dostawać jeść około 3 razy dziennie,
- każdy posiłek musi składać się z dawki siana, paszy i zielonki,
- nie można podawać pasz pęczniejących lub fermentujących,
- pasza nie może być rozdrobniona,
- porcja powinna być bogata w minerały i witaminy,
- pasza podawana koniom użytkowanym wierzchowo powinna być maksymalnie skoncentrowana,
- 50% obliczonego dziennego zapotrzebowania na siano podajemy w ostatnim posiłku wieczornym,
- konie pracujące ciężko powinny dostawać dużą dawkę marchwi, która jest najlepszym źródłem witaminy A, koniecznej dla prawidłowego rozwoju i działania ścięgien.

Pojenie powinno odbywać się co najmniej przed każdym posiłkiem, ale jeśli panują wysokie temperatury warto zwiększyć ich liczbę do 5-6. Woda musi być czysta i mieć temperaturę 12 stopni Celsjusza lub wyższą – napojenie konia zimniejszą wodą może być niebezpieczne dla jego zdrowia, ale, jeżeli jest to konieczne, można podawać mu zimną wodę w bardzo małych ilościach bądź namoczoną, niewielką garść siana. Koń nie powinien pić bezpośrednio po pracy – po naprawdę dużym wysiłku trzeba poczekać z pojeniem nawet 1,5 godziny, aż ochłonie i wyschnie z potu.